همزمان با تلاش طالبان برای کنار آمدن با اداره کشور در هرج و مرج، فرمانده سابق نیروهای بین‌المللی در افغانستان گفت که چشم اندازهای آینده مردم افغانستان “بسیار تیره و تار” است.
به گزارش ایسنا، به نقل از نیشن، دیوید پترائوس، رئیس سابق سیا و فرمانده سابق نیروهای بین‌المللی در افغانستان گفت که نظر شهروندان افغان درباره حاکمان جدید این کشور، به بهترین شکل در ده‌ها هزار افغانی که از کشور فرار کرده یا در حال تلاش برای خروج از آن هستند، مشخص است.
وی همچنین حملات مرگبار انجام شده توسط شاخه خراسان داعش را نمونه‌ای از وخامت اوضاع در افغانستان دانست.
او گفت که در پیش بودن یک فاجعه انسانی، “جهان را ملزم به اقدام می‌کند”، اما “واقعیت این است که طالبان هیچ پولی ندارد”، زیرا بودجه‌های افغانستان از زمان تسلط سریع طالبان بر کشور در ماه اوت همچنان مسدود است. دولت موقتی که طالبان تشکیل داده است از حمایت بین‌المللی برخوردار است، اما تاکنون توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است.
وی به کمیته منتخب امور خارجی پارلمان انگلیس گفت: بدون شک طالبان دیگر از ۷۵ درصد بودجه کشورش که زمانی توسط آمریکا و سایر کشورها فراهم می‌شد، برخوردار نخواهد بود. با این حال، تلاش‌هایی برای ارائه کمک‌های بشردوستانه – که همین حالا هم با مبالغ قابل توجهی در جریان است- وجود خواهد داشت … اما نه مستقیماً به طالبان؛ ذخایر آنها در سراسر جهان مسدود شده است.
وی خاطرنشان کرد که افغانستان در سال جاری با خشکسالی شدیدی روبرو بوده است و همچنین اگر دولت موفق به پرداخت هزینه خرید برق از کشورهای آسیای میانه نشود، دچار خاموشی خواهد شد.
رهبران منطقه‌ای، مسائل را با معیارهای منطقه‌ای خود بررسی می‌کنندپترائوس گفت به دلیل نحوه اداره فعلی افغانستان، هرگونه به رسمیت شناختن یا حتی کمک بین‌المللی، محدود خواهد بود.
این مقام سابق سیا گفت که تاکنون رویکردهای کشورهای جهان در برابر افغانستان متفاوت بوده است، زیرا رهبران کشورهای منطقه، مسائل را بر اساس نگرش‌های منطقه‌ای خود تفسیر می‌کنند.
او درباره اوضاع افغانستان گفت که “من فکر نمی‌کنم بتوانید به آنچه اتفاق افتاده است نگاه کنید و بگویید که دلگرم‌کننده است،” خصوصا شرایط مربوط به “توانایی زنان برای ادامه تحصیل در دانشگاه یا حتی در مقطع متوسطه، یا داشتن شغلی خارج از محیطی تماماً زنانه، مانند خدمتکار توالت زنانه یا چیزی شبیه به این.”
پترائوس هشدارهای قبلی خود مبنی بر فروپاشی روانی نیروهای امنیتی افغان را به نمایندگان مجلس انگلیس یادآوری کرد. او با بیان اینکه خروج نیروهای آمریکایی (از افغانستان) عجولانه بوده است و با ابراز نگرانی نسبت به خروج پیمانکاران آمریکایی که از نیروی هوایی افغانستان نگهداری می‌کردند، گفت: حقیقت این است که من از آنچه امروز اتفاق افتاده می‌ترسیدم، و با توجه به این تصمیم بخصوص (یعنی خروج آمریکا از افغانستان)، ترسم از آن بود که بالاخره این اتفاق بیافتد. زمانی که دیدم که ۱۸ هزار پیمانکار که برای حفظ حیاتی‌ترین عنصر نیروهای امنیتی افغان، یعنی نیروی هوایی آنها بسیار ضروری بودند، خارج شدند، علناً گفتم که از فروپاشی روانی نیروهای امنیتی افغانستان بیمناکم.
وی در ادامه گفت که ترسش به واقعیت بدل شده و اعلام کرد که فکر می‌کند این اتفاق، “دلخراش، غم انگیز و در بسیاری جهات فاجعه بار است.”
پاکستان، قبل و بعد از تسلط طالبان
به گفته پترائوس، یک مشکل بزرگ برای نیروهای بین‌المللی این بود که بسیاری از رهبران طالبان، سال‌ها در پاکستان اقامت داشته و عمدتاً خارج از دسترس آمریکا بودند. او گفت: وقتی دست شما به منبع اصلی (در پاکستان) نرسد، باید بپذیرید که نمی‌توانید پیروز شوید.
پاکستان، بیشترین ضربه را از تسلط طالبان می‌بیندپترائوس، اما، با بیان اینکه معتقد است در نهایت ممکن است بیشترین ضربه از تسلط طالبان، به خود پاکستان وارد شود، گفت: من فکر می‌کنم در واقع پاکستان در نتیجه این امر بیشتر از هر کشور دیگری تحت فشار قرار خواهد گرفت. دوباره یادآوری می‌کنم که پاکستان از سلطه گرفتن طالبان خرسند بود؛ مطمئناً تسلط طالبان برای آنها نگران‌کننده نبود.
او با اشاره به عواقبی که از تسلط طالبان متوجه پاکستان می‌شود گفت که به خاطر فاجعه انسانی که در افغانستان شاهد خواهیم بود، مهاجرت‌ها افزایش خواهد یافت و پاکستان منطقی‌ترین مقصد مهاجران افغان خواهد بود. او گفت: پاکستان می‌تواند مرز “خیبر” را ببند، می‌تواند همه مرزهای دیگر را هم ببندد، اما بازهم راه‌های بسیاری برای عبور از مرز وجود دارد، فقط لازم است به اندازه کافی مستاصل باشید، که افغان‌ها هستند و با تمام شدن کمک‌های بشردوستانه و مواد غذایی، مستاصل‌تر هم خواهند شد.