سفر هیات طالبان به سوئیس؛ رایزنی درباره کمک‌های بشردوستانه و حقوق بشر

هیاتی از طالبان به جنیوا پایتخت سوئیس سفر کرده و قرار است با مقامات سوئیسی و نهادهای کمک رسان درباره دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشر دوستانه و موضوعات مرتبط با حقوق بشر گفتگو کند.

به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، سفر هیات طالبان برای یک هفته ادامه خواهد داشت.

خبرگزاری ATS سوئیس، گزارش داده است که لطیف الله حکیمی، رییس کمیسیون تصفیه وزارت دفاع طالبان، در راس این هیات ۱۰ نفری قرار دارد.

این هیات طالبان قرار است با مقام های سوئیسی و سایر مقام های اروپایی و صلیب سرخ بین المللی ملاقات کند. اما وزارت خارجه سویس تاکید کرده است که حضور هیات طالبان در آن کشور به معنی به رسمیت شناختن رژیم طالبان نیست.

پس از مسلط شدن گروه طالبان در اگست ۲۰۲۱ میلادی، افغانستان با بحران مالی، تورم، و افزایش بیکاری مواجه بوده است. در عین حال، توقف و کاهش کمک های بشردوستانه موجب افزایش بحران بشری در این کشور جنگ شده است.

بنیاد فراخوان جنیوا (The Geneva Call) که برای محافظت از غیر نظامیان در جریان منازعه فعالیت می کند، از روز دوشنبه تا جمعه میزبان هیات طالبان در عقب در های بسته است. هدف این گفتگو ها ارسال کمک های بشری بدون موانع برای افغانستان عنوان شده است.

بنیاد فراخوان جینوا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که درگیری‌های مسلحانه گذشته، همه گیری کووید۱۹ و پیامدهای اجتماعی‌ – اقتصادی آن، و آب و هوا به ویژه سرمای زمستان، این کشور را با یک وضعیت اضطراری پیچیده مواجه کرده است.

در این اعلامیه آمده است که امروز ۲۳ میلیون افغان با خطر سوء تغذیه مواجه است و ۹۷ در صد جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کند.”

فراخوان ژنیو گفته است که به دلیل وضعیت کنونی در افغانستان از این هیات طالبان در یک کنفرانس دعوت کرده است تا در مورد وضعیت کمک های بشر دوستانه، حفاظت از غیر نظامیان، دسترسی مردم به خدمات صحی، ماین های تعبیه شده و مواد منفجر ناشده، بحث و گفتگو صورت بگیرد.

سفر هیات طالبان یک هفته پس از آن به ژنیو صورت گرفته که امیر خان متقی، سرپرست وزارت خارجهٔ طالبان، هفتهٔ گذشته در مصاحبه با خبرگزاری فرانس‌پرس گفت که طالبان احساس می کنند که به هدف به رسمیت شناخته شدن از سوی جامعۀ بین المللی نزدیک تر می شوند.

تا حال هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است، اما سرپرست وزارت خارجۀ آن گروه گفته است که آنان به آهستگی مورد قبول جامعهٔ بین المللی قرار می گیرند.

دیدگاهتان را بنویسید