سالک؛ بیماری مشترک میان انسان و حیوان است و به واسطه گونه‌ای از پشه‌ها که معمولا زرد رنگ بوده منتقل شده می‌شود، اگرچه امکان گزیدگی توسط این پشه در تمام ایام سال وجود داشته اما در بازه زمانی اردیبهشت تا شهریور ماه به علت گرمی هوا شیوع این بیماری بیشتر است.
کارشناس معاونت بیماری‌های واگیردار گفت: سالک، یک بیماری مشترک میان انسان و حیوان است که مناطق گرمسیر مانند ایران و عراق درگیری بیش‌تری با این بیماری دارند.
به گزارش اعتمادساز، پیروی افزود: بیشترین آمار ابتلا به سالک در ایران مختص شهرهای اصفهان و فارس است.
وی اظهار کرد: تاثیر سالک بر کودکان، خردسالان، افراد مسن، زنان باردار و مبتلایان به بیماری نقص ایمنی بیشتر از دیگر افراد است.
پیروی ابراز کرد: سالک توسط پشه خاکی به سه روش انسان به انسان، حیوان به حیوان، انسان به حیوان و یا حیوان به انسان منتقل می‌گردد، این موجود ریز ناقل، روزها در پناهگا‌ه‌های تاریک و مرطوب مانند: زیرزمین منازل،شکاف سقف و دیوار،به سر می‌برد، ودر هنگام عصر و شب فعالیت خود را شروع می‌‌کند.
انتقال از طرق مادر به جنین
وی ادامه داد: انگل سالک از طریق سرنگ الوده، خون آلوده ودر مواردی از طریق مادر به جنین انتقال می‌یابد، زخم در نقاط باز بدن به خصوص در صورت پس از بهبود اسکار (جای زخم)باقی می‌ماند.
پیروی اظهار کرد: تاکنون واکسنی برای این بیماری به جهت جلوگیری از شیوع آن ساخته نشده و تنها راه در شرایط کنونی، بالابردن سطح اگاهی عموم و ممانعت از انتقال افراد آلوده به سایر تقاط است.
وی تبیین کرد: در حال حاضر تجویز آمپول ، قرص، پماد، لیزر، حرارت درمانی و انجماد درمانی، راه‌های درمان این بیماری است.
پیروی توضیح داد: آلودگی مخازن نخاله‌های ساختمانی و ساخت و سازهای غیر قانونی در حاشیه و سطح مشهد عامل شیوع این بیماری است.
وی اضافه کرد: شهرداری با برنامه‌ریزی جامع و جلوگیری از ریختن نخاله‌های ساختمانی را درحاشیه شهر و برخورد قاطع با افراد خاطی، تا حدودی به پیشگیری سالک کمک کرده است.
معاون بیماری‌های واگیردار گفت: جمع‌آوری به موقع نخاله‌های ساختمانی از سطح شهر و هم‌چنین استفاده از پرده و توری مناسب به منظور ممانعت ورود حشرات جهت پیشگیری ابتلا به سالک حائز اهمیت است.
وی در پایان آمار داد: طبق آمارهای موجود، در سطح استان خراسان شهرستان طبس بیشترین آمار بیماری سالک و سپس شهرستان طرقبه و شاندیز داراست.
نویسنده: راحله مریمی