وقتی وزیر کشور و دیگر مسئولان دولتی به تاجیکستان سفر کردند و در این سفر مسئولان اتاق ایران و تاجیکستان و حتی شخص آقای شافعی نه تنها حضور نداشتند بلکه از این سفر خبر هم نداشتند و از بخش خصوصی دعوت نشده بود، آیا این جریان نتیجه‌ای جز سرخوردگی بخش خصوصی دارد؟
نسل در نسل به تجارت مشغول بوده‌اند و حاصل این میراث خانوادگی علاوه بر توفیق در بازرگانی، مجید محمدنژاد را به ریاست اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکمنستان رسانده است. اگرچه در دو سال اخیر مراودات تجاری با ترکمنستان کاهش یافته است اما مجاورت جغرافیایی و اشتراکات فراوان مردم دو کشور نقاط قوتی است که بخش خصوصی می‌تواند با استفاده از آن‌ها، تراز تجاری را بهبود بخشد. درباره وضعیت فعلی و افق پیش‌رو با این کارآفرین و بازرگان نمونه عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی خراسان رضوی گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
- بفرمایید چگونه فعالیت تولیدی و تجاری خود را آغاز کردید؟
با توجه به اینکه پدر و پدربزرگم از قدیم الایام به تجارت مشغول بودند من هم مسیر آن‌ها را در پیش گرفتم. انتخاب ترکمنستان برای فعالیت تجاری که یکی از همسایگان نزدیک ماست باعث شد تا بیشتر فعالیت‌های ما با این کشور و ازبکستان صورت بگیرد که البته معمولا به واردات خوراک دام و طیور اختصاص داشته است.
- نظر شما در مورد شرایط یک تجارت و کسب و کار خوب در کشور چیست؟
به طور قطع یک تولید کننده خوب باید یک گروه تجاری خوب داشته باشد تا محصولاتش را به درستی عرضه و صادر کند و اینجا امتیاز اول به کسی می‌رسد که تجارت بلد است و به تولید می‌پردازد.
- در مورد تولید بدون کارخانه و برندسازی در تجارت چه ضرورت‌هایی وجود دارد؟
برندسازی یک اصل بسیار مهم در هر بخشی به ویژه بخش تجاری است. بر همین اساس، ضعف امروز ما در کشور و در بخش تجارت همین اصل برندسازی است که متاسفانه به آن خیلی پرداخته نشده است. امروز شرکت‌ها و کارخانه‌های بسیاری وجود دارد که خط تولید آن‌ها خوابیده است و می‌توان از ظرفیت آن‌ها استفاده کرد. اگر به عنوان مثال پنج برند قوی را در دنیا به بهترین شکل عرضه کنیم بهتر از این است که چندین برند بی‌کیفیت در سطح منطقه معرفی و عرضه کنیم. بنابراین، کالایی که قرار است تولید شود باید با برندسازی به آن هویت ببخشیم و سپس با قدرت به تولید آن بپردازیم.
- وضعیت تشکل‌های خصوصی را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا اتاق ویژه ایران و ترکمنستان به اهداف خود دست یافته است؟
تا دولت بخش خصوصی را به طور جدی به حساب نیاورد این ساختار اقتصادی و تجاری به درستی جان نمی‌گیرد. به نظر من این اتفاق ناخوشایند به بحث فرهنگی ما باز می‌گردد که نمی‌توانیم به درستی به کسی اعتماد کنیم. وقتی وزیرکشور و دیگر مسئولان دولتی به تاجیکستان سفر کردند و در این سفر مسئولان اتاق ایران و تاجیکستان و حتی شخص آقای شافعی از این سفر خبر نداشت و از بخش خصوصی دعوت نشده بود، آیا این جریان نتیجه‌ای جز سرخوردگی بخش خصوصی دارد؟
امروز اگر یک تشکل قوی در بخش خصوصی داشته باشیم و دولت از این بخش حمایت کند بدون شک اتفاقات مثبتی برای تجارت کشور رقم می‌خورد.
- اتاق ایران و ترکمنستان را در چه جایگاهی بین سایر تشکل‌های بخش خصوصی می‌بینید؟
اتاق ایران و ترکمنستان یکی از فعال‌ترین و بهترین اتاق‌های کشور محسوب می‌شود و در طول این سه سال از انتهای جدول رده‌بندی اتاق‌های کشور به برترین اتاق آن مبدل شده است. خوشبختانه قصد داریم به سمت مجازی و تکنولوژیک کردن بیشتر فعالیت این اتاق قدم برداریم چراکه فضای بین‌المللی دیگر سیستم سنتی بازاریابی و تجارت را قبول نمی‌کند.
- افق مراودات تجاری ایران و ترکمنستان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
متاسفانه به خاطر شرایط کرونایی مسیر تجارت ما تا حدود زیادی با بسیاری از کشورها بسته است و امیدواریم با دولت جدیدی که بر سر کار می‌آید، با یک تیم اقتصادی قدرتمند روبرو باشیم و البته امیدواریم تحریم‌های خارجی و داخلی ما در سال 1400 کمتر شود چون کوچکترین روزنه می‌تواند شرایط تجارت کشور را بهتر کند. به نظرم ترکمنستان کشوری مهم برای تجار ایرانی است زیرا دروازه ورود به اوراسیا است و می‌تواند یک شاهراه برای تجارتمان با فراسوی مرزها باشد.
استان خراسان رضوی ظرفیت بسیار بالایی در بحث تولید و تجارت با اوراسیا دارد و ما با قدرت می‌توانیم شرایط این استان را اعتلا ببخشیم. درست مانند مناطق جنوب که به یک بخش نفت خیز مشهور شده‌اند ما نیز به یک بخش تجاری مشهور کشور مبدل شویم ولی این امر میسر نمی‌شود مگر با حمایت و توجه به بخش خصوصی و تجاری که با زحمات فراوان به تجارت می‌پردازند.