خرید 300 دستگاه اتوبوسی که پایان سال وارد ناوگان می‌شود نیاز به تبلیغ ندارد
ما در عصر دیجیتال و در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که با مشخص کردن مقصد و زدن چند کلیک ساده می‌توان تا حدودی زمان رسیدن به مقصد را تخمین و برای رفتن برنامه‌ریزی کرد؛ اما این‌جا مشهد هست شهر عجایب
زمان انتظار در ایستگاه اتوبوس در شهرهای دیگر حدود 5الی 10 دقیقه است، اما مشهد موفق شده این زمان را به گفته خودشان به 20 دقیقه برساند.
البته این همه ماجرا نیست؛ شهروندی که وارد ایستگاه اتوبوس می‌شود حداقل زمان 20 دقیقه‌ای انتظار را برای خود در نظر می‌گیرد، اما ناوگان اتوبوسرانی شهرداری شهر سورپرایزها، سوپرایز ویژه‌ای برای شهروندان خود دارد و این زمان را به بیش از این افزایش داده است.
حدود 45 دقیقه در ایستگاه منتظر خط اتوبوس بودم و عصبی از این همه تاخیر با شماره 137 تماس گرفتم؛ البته این بار اولم نبود و امید داشتم که این بار جواب بگیرم.
جواب دادن اپراطور با اومدن اتوبوس همزمان شده و وارد اتوبوس شدم و از این همه انتظار و شلوغی اتوبوس گلایه کردم که قول پیگیری و رفع این مشکل داده شد.
به محض قطع تماس، مسافران اتوبوس شروع به گلایه و شکایت کرده و از تجربیات مشابه خود در ارتباط با 137 گفتند: 137 یک تشریفات بوده و گره‌گشای وضعیت موجود نبوده و فقط سعی بر ساکت کردن مردم و ادامه وضعیت نامطلوب دارند.
خانمی از قسمت بانوان از شلوغی اتوبوس اعتراض کرد و گفت: واقعا این حجم از بی تفاوتی معرکه است، دیگر حفاظی برای جدای زن و مرد وجود ندارد و اینقدر فاصله زمانی بین دو اتوبوس زیاد شده که یا باید پیِ دیر رسیدن را به تن مالید یا قید محرم و نامحرمی را زده و وارد اتوبوس شد.
عصبی از این وضعیت هر روزه وارد محل کار شدم که از مانیتورینگ 137 تماس گرفتند، در ادامه به صحبت‌های این فرد می‌پردازیم:
مسئول مانیتورینگ همان صحبت‌های دیروز را تکرار کرد و البته این فرد نیز از این وضعیت هرج و مرج شاکی بود.
با توجه به تعداد ناوگان و فرسودگی آن که در اختیار سازمان است؛ زمان انتظار بین دو اتوبوس در همه خطوط 20 دقیقه بوده که ترافیک و خرابی را نیز باید در نظر گرفت.
آقایان شهرداری برای خرید اتوبوس و ورود به ناوگان اقدام صورت گرفته، بدین معنی که فقط قصد خرید کرده اما سطح شهر از بیلبوردهایی با موضوعیت خرید 300 دستگاه اتوبوس به ناوگان شهری پر کرده‌اند.
اتوبوسرانی توانایی حل این مشکل را ندارد؛ چرا که اتوبوسی برای جایگزینی ندارد و البته با شروع مهر و افزایش ازدحام جمعیت، این مشکل بیش از پیش می‌شود.
مردم از طریق تماس و پیامک مشکلات ناوگان را به ما اعلام می‌کنند؛ وقتی آمار این مطالبات مردمی بالا رفته، شهرداری مسیئولان اتوبوسرانی را احضار کرده و از آن‌ها علت این بالا بودن آمار و هرج و مرج ناوگان را پرسش می‌کنند.
اما شهرداری قبول دار این نیست که این هرج و مرج نتیجه بی تدبیری خود ارگان شهرداری است چرا که اگر شهرداری اتوبوس جدید به سازمان اتوبوسرانی اعطا کند، این سازمان یا تزریق اتوبوس به خطوط این مشکل و هرج و مرج را حل می‌کند.
متاسفانه برای جبران این کمبودها، فشار به رانندگان آورده و آن‌ها را مجاب کرده از که در ابتدا و انتهای خطوط توقف و استراحت نداشته باشند.
این عدم استراحت، ترافیک سبب آسیب‌های جدی به روان آن‌ها وارد کرده که موجب می‌شود در برخورد با یک گلایه مسافر تنشی حتی گاها بزرگ ایجاد می شود.
اعتمادساز