روزنامه شرق با احمدتوکلی نماینده پیشین مجلس در باره موضوعات مختلف سیاسی و اقتصادی گفت وگو کرده است.
بخشهایی از آن را می خوانید.
شما بهتازگی نامهای هشدارآمیز خطاب به آقای رئیسی نوشته و خطرات حذف ارز چهارهزارو 200تومانی را متذکر شدهاید. چرا با وجود اینکه یک دولت اصولگرای همسو با شما سر کار آمده است، به این سرعت و در کمتر از یک سال چنین هشداری از سوی شما داده میشود.
مگر دولت اصولگرا اشتباه نمیکند؟ بهویژه در این وضعیت پیچیده و سخت که دولت گرفتار آن است. من برای همه دولتها، این خیرخواهی را کردهام. با رقیبان کردهام، با رفیقان نکنم؟ مهم واکنشها در برابر هشدار و انتقاد است که من از آقای رئیسی ممنون هستم که یک روز بعد از ارسال نامه آن را خواند و بلافاصله به جمع اقتصادی دولت برای بررسی ارجاع داد و آقای دکتر اسماعیلی رئیس دفتر ایشان هم بیمعطلی دستور رئیسجمهور را برایم فرستاد. از این برادر نیز تشکر میکنم. از آقای اسماعیلی خواستم که در جلسه بررسی بنده بتوانم از پیشنهادم دفاع کنم. قول مساعد داد.
اما چرا هشدار دادم؛ چون از این بابت خطر احساس میکنم. این تصمیم تکرار تجربههای شکستخورده گذشته است. ارز کالایی نیست که بشود با آن هر کاری کرد. ابزار مهم سیاستگذاری بانک مرکزی برای حفظ ثبات اقتصادی است. ارز دارایی است که اگر مبتلا به بحران افزایش سریع همراه با تلاطم شود، پول ملی را از سکه میاندازد و بیارزششدن پول رایج هر کشور، مشکل بزرگی است که اگر دیر به داد آن برسند، همه ابعاد اقتصاد ملی از هم میپاشد.
یکی از ایرادات آقای رئیسی ناهماهنگی تیم اقتصادی ایشان است چرا ایشان نتوانسته در حوزه اقتصادی به یک تیم منسجم برسد.
بله دولت باید یک خط کلی استراتژیک در برنامه ارزی خود تعیین میکرد این خط در 30 سال گذشته نبوده و الان هم نیست. تورم کمر مردم را شکسته و بدتر هم میشود و وضعیت برای مردم تحملناپذیر میشود. حتما تابآوری مردم حدی دارد.
آقای توکلی چرا اصولگرایان متقدم کناره گرفتهاند یا کنار گذاشته شدهاند یا بازی داده نمیشوند. چرا امثال شما و دیگر اصولگرایان قدیمی و متقدم در تیم فعلی دولت جایی ندارید. به نظر میرسد جای امثال اقتصاددانانی مانند شما که تجربه کار اجرائی دارید و حضور در مجلس دارید در مشاورهدادن یا تصمیمسازی دولت خالی است.
انتخاب برخی مشاوران و انتصابات بعضی وزیران و مسئولان درست نبوده که در مورد وزیران، مناسب یا نامناسب، مجلس هم شریک است. در ملاقاتی با آقای رئیسی، پیش از تنفیذ، عرض کردم که شما میتوانید بحران اقتصادی را حل کنید اما به انجام مقدماتی ضروری محتاجید. ما الان در جنگ اقتصادی هستیم. اگر در جبههای از جبهههای جنگ بیم شکست باشد، باید بهترین امیران و سرداران را با زبدهترین لشکرتان به آن جبهه بفرستید. شما برای پیروزی در جنگ اقتصادی از تیمی همنظر از اقتصادانان مجرب و آزمایش پسداده دعوت کنید. جوانها را معاون وزیر کنید تا طی چهار سال بعد که تجربه پیدا کردند به وزارت برسند. کسانی را باید برای وزارت برگزید که علاوه بر ویژگیهای لازم عمومی، در ارتباط با کارآمدی سه مشخصه داشته باشند:
1) از دانش علمی نظری لازم مربوط به حوزه مأموریت، برخوردار باشند 2) نسبت به مشکلات و واقعیتهای حوزه مزبور شناخت قابل قبولی داشته باشند و 3) در حوزه ذیربط با مشکلات و معضلات دست به گریبان شده و کشتی گرفته باشند. کسی که کشتی نگرفته باشد، بهسختی میتواند موفق شود. چون در حوزه اقتصاد نقش مدل بسیار مهم و تعیینکننده است، تیم اقتصادی مزبور باید سیاستهای تعدیل ساختاری که ما را مانند قاطبه کشورهای دیگر، به این روز انداخته است، به کناری بگذارند و عکس خواسته صندوق بینالمللی پول، سیاست تثبیت نرخ ارز در حدود هر دلار 10 هزار تومان و تخصیص اداری آن را برای پنج سال ادامه دهند. جریان ورودی و خروجی سرمایه نیز در این مدت باید تحت کنترل کامل باشد، تا از تورم تازنده در امان بمانیم، تولیدکننده و سرمایهگذار تکلیف خود را بدانند و میل به تولید و سرمایهگذاری احیا شود. این، علاوه بر اثر ضدتورمی، بیکاری خطرناک ناشی از بازار بحرانی ارز پرنوسان را بهتدریج کاهش میدهد و با تقویت تولید داخل بهتدریج پول ملی قوت میگیرد، طبیعی است که صادرکنندگان باید کل درآمد ارزی بهدستآمده را با نرخ رسمی به دولت بفروشند. بعد افرادی را که با این ویژگیها میشناختم، پیشنهاد دادم که پذیرفته نشد.
میشود نام ببرید؟
نه، چون پیشنهادم را قبول نکرد، دیگر گفتن ندارد؛ اما امر دایر شد بین آقایان خاندوزی و صالحآبادی و زاهدیوفا، گفتم خاندوزی بهتر است. البته حال که بار به دوش این جوانان گذاشته شده، همه باید کمکشان کنیم. درباره راهحل در نامه اخیر به سران قوا بیشتر گفتهام بهویژه بر صدور کارت هوشمند غذا و درمان و تجهیزات دیجیتال برای تحصیل بهعنوان نخستین اقدام تأکید کردهام. میدانم این حرفها تمام نیست و طبعا قابل نقد، همه باید کمک کنیم تا بهترین راه بر دولت گشوده شود. این برای دنیا و آخرت همه ایرانیان و همه دوستداران ایران یا اسلام یا انقلاب در داخل و خارج بهتر است.