عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران گفت: در دولت جدید، وضعیت بیمه شدگان و بازنشستگان به مراتب بدتر شده است و یکی از مسائل رنج آور این قشر، بیارزش شدن پول ملی است و با گران شدن دلار ارزش پول کاهش مییابد و آسیب واقعی به مزدبگیرانی موارد می شود که حقوق ثابت میگیرند.
وی ادامه میدهد: دولت جدید قول داده بود تورم را کنترل میکند اما مهار تورم با حرف و شعار عملی نمیشود؛ ما نیاز به عملکرد جدی داریم. متاسفانه در همین چند ماه اخیر، بازهم افزایش نرخ دلار داشتهایم و پول ملی بیارزش شده است. به همین دلیل، اقلام مصرفی و حیاتی زندگی مردم افزایش نرخ داشته است و سفره بازنشستگان کمرنگ شده است. امروز دخل بازنشستگان با خرجشان نمیخواند و این عدم تعادل، موجب آسیبهای روانی و خانوادگی بسیار میشود.
به گفته عیوضی، بازنشستگان به شدت مستاصل و سر گردان هستند و پیاده سازی نصفه و نیمه متناسبسازی در پایان سال قبل، درد بازنشستگان را دوا نکرده است.
این فعال صنفی بازنشستگان در تشریح رنج مدام بازنشستگان میگوید: مستمریبگیران نه درمان درست و حسابی دارند، نه خدمات رفاهی مناسب دارند و نه مستمری مکفی و شایسته دریافت میکنند. میلیونها خانوادهی زحمتکش در میان این ناکامیها گیر افتادهاند و راه به جایی ندارند. حقوقی که یک بازنشسته میگیرد، نصف ماه هم جواب نمیدهد. وزیر کار میگوید با کنترل تورم، افزایش دستمزد را متعادل میکنیم؛ ما در پاسخ میگوییم شما تورم را کنترل بکنید، افزایش حقوق پیشکش! از روزی که دولت جدید آمده بازهم روند افزایش قیمتها تداوم داشته؛ هر روز که از خواب بیدار میشویم، میفهمیم که قیمتها بازهم بالاتر رفته و متاسفانه هیچ ترمز یا کنترلی وجود ندارد.
عیوضی با انتقاد از این روند معیوب اضافه میکند: یکسری اقلام چندان در سبد مصرفی بازنشستگان جایی ندارند؛ مثلاً گرانی خودرو برای بازنشسته چندان اهمیتی ندارد؛ اما مساله خوراکیها برای کارگران و بازنشستگان بسیار مهم است؛ خط قرمز زندگی مردم، سبد خوراکیهاست؛ وقتی یک خانواده بازنشسته نتواند برود فروشگاه و اقلام خوراکی مثل پنیر، شیر، گوشت، لپه و برنج بخرد، واقعاً مستاصل و ناراضی میشود.
او تاکید میکند: من به عنوان نماینده بازنشستگان میگویم، با حرف زدن و شعار تورم مهار نمیشود؛ الان تورم واقعی بالای شصت درصد است؛ این رقم بسیار وحشتناک است؛ در این دوره، آنهایی که سرمایه و ملک داشتند، مستفیض و بهرهمند شدند و وضعشان بهتر شد؛ اما بازنشسته مستاجری که هیچ سرمایهای ندارد از این وضعیت به شدت آسیب میبیند؛ او هیچ سرمایهای ندارد که دلخوش به افزایش ارزش آن باشد؛ فقط روز به روز سفرهاش کوچکتر میشود؛ بازنشسته حتی مثل شاغل نیست که بتواند اضافه کار یا مزایای مزدی بگیرد پس چه باید بکند؛ در این شرایط میخواهم بگویم تا قیمتها را کنترل نکنند، چیزی درست نمیشود، متناسبسازی را ده بار دیگر هم اجرا کنند، بازهم بیفایده است و برای بازنشسته بهبود معیشت به همراه نمیآورد