نوشدارویی که نجات بخش سینما نیست

• احمد صبریان

در ماه‌‌های اخیر که شیوع کرونا امکان تماشای فیلم را در سالن‌های سینما با خطر مواجه کرده، به جز شیوه جدید «سینماآنلاین» که محدودیت‌های خاص خودش را دارد، یکی دیگر از گزینه‌ها برای حیات صنعت سینمای کشور طرح «سینماماشین» است. طرحی که به باور بسیاری از دست اندرکاران سینما، انتخابی خوب به نظر می‌‌رسید. این طرح پس از اسپانسر شدن یکی از شرکت‌‌های نفتی و مرتب کردن پارکینگ برج میلاد، با اکران فیلم «خروج» کلید خورد.

«سینماماشین» با این هدف راه اندازی شد که با تعطیلی سینماها فرصتی بهتر، ایمن ‌تر و البته شبیه‌تر به سینما برای تماشای فیلم‌های سینمایی فراهم شود. این طرح با رعایت کامل پروتکل‌‌های بهداشتی و فاصله‌‌گذاری اجتماعی در یک فضای محصور و کنترل‌ شده، تحت تدابیر بهداشتی و با مجوز و موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا، با نمایش چند فیلم دیگر ادامه پیدا کرد و در بعضی شهرها از جمله مشهد نیز دنبال شد. در طرح «سینماماشین» که برای ظرفیت حدود 250 خودرو پیش‌بینی شده است، نمایش فیلم فقط برای سرنشینان جلوی خودرو امکان پذیر است و سرنشینان عقب امکان تماشای مناسب فیلم را ندارند. ماشین‌های شاسی بلند نیز باید از جایگاه‌های عقب‌تر استفاده کنند. همچنین از ورود موتور، ون، وانت و مینی بوس به محل نمایش فیلم جلوگیری خواهد شد و داشتن رادیو برای خودروها ضروری است. در این طرح چون تماشاگران فیلم را از درون خودرو می‌‌بینند و صدای فیلم از طریق‌ اسپیکرهای بزرگ، یا رادیوی خودروها پخش می‌شود، کیفیت صدا و تصویر قابل مقایسه با سینما نیست. با این که تماشای فیلم در «سینماماشین» تجربه‌ای متفاوت در مواجهه مخاطب با اثر است ولی همچون شیوه اکران «سینما آنلاین» یکی از موضوعات مهم برای اکران نشدن بسیاری از فیلم‌ها در «سینماماشین»، نگرانی تهیه کنندگان از کپی شدن آثارشان و فیلمبرداری آنها از روی پرده است که به پخش فیلم آسیب می‌زند.

با اوج گرفتن دوباره کرونا که سینما‌ها بسیار کم مخاطب‌اند و مردم از بازگشایی سینما‌ها استقبال نمی‌کنند، رکود اکران در انتظار معجزه «سینما ماشین‌» بود. ولی متاسفانه این طرح نتوانسته است رونق روزهای نخست را داشته باشد و جایگزین خوبی برای سینما باشد. متاسفانه آمار فروش فیلم‌هایی که تاکنون در «سینما ماشین» اکران شده‌اند، حکایت از این واقعیت تلخ دارد. جدای از این که مردم از این طرح استقبال نکرده‌اند، پخش‌‌کنندگان نیز به سبب نبود قوانین کپی رایت و محدودیت‌های این شیوه از اکران که بازگشت سرمایه فیلم هایشان را به همراه ندارد، «سینما ماشین» را همراهی نمی‌‌کنند. بنا به گفته منوچهر صفرخانی مدیر اجرایی «سینما ماشین»: «به طور قطع اگر تا پایان مرداد ماه استقبال مخاطبان از طرح به همین منوال باشد، اجرای آن متوقف خواهد شد چون کار بسیار پرهزینه‌‌ای است.» متأسفانه به سبب گران بودن بلیت فیلم‌هایی که در این طرح به نمایش در می‌آیند، نبود پارکینگ‌های مناسب با ظرفیت لازم برای خودروها، همراهی نکردن پخش ‌کنندگان، افسردگی مردم به سبب تشدید ویروس کرونا و شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم بر جامعه، این طرح آن‌ طور که مدنظر سیاستگذاران سینمایی است به خوبی پیش نمی‌رود. به خصوص در شرایط کنونی که سالن‌های سینما باز هستند و فروش فیلم‌ها کم است.«سینما ماشین» زمانی موفق خواهد بود که برایش تبلیغات مناسبی انجام شود. با ادامه شیوع کرونا و شدت گرفتن آن، فقط با حمایت مسئولان، تدوین یک نظام نامه جامع برای این طرح، حمایت مدیران در معرفی و فرهنگ سازی برای کمک به اقتصاد سینما و حمایت تلویزیون با پخش تیزر فیلم‌ها می‌توان به سربلندی «سینما ماشین» خوشبین بود به گونه‌ای که حتی پس از بازگشایی سینماها مانند بسیاری از کشورهای پیشرفته به کار خود ادامه دهد و برای صاحبان فیلم‌‌ها نیز درآمدزایی داشته باشد. در غیر این صورت طرح «سینما ماشین» عمر چندانی نخواهد داشت و به بایگانی سینما سپرده خواهد شد.