پرایس در این باره مدعی شد: از لحاظ تعامل ما با طالبان، بدیهی است که این تعامل و ارتباط تا پایان ماموریت نظامی آمریکا (در افغانستان) ادامه داشت.
وی در ادامه ادعایش افزود: تیم ما از قبل در دوحه (پایتخت قطر) حضور دارد. تیمی که آنجا بوده است نیز به طور منظم با ذینفعان افغان شامل نمایندگان طالبان، در تماس بوده است.

پرایس همچنین مدعی شد که تیم مذکور به طور منظم با طالبان جهت رفع اختلافات و عملیات‌های رزمی شامل ایجاد گذرگاهی ایمن برای شهروندان افغان، افغان‌های در معرض خطر و اتباع کشور ثالث به فرودگاه، گفتگو کرده بود.

سخنگوی وزرات خارجه آمریکا در پایان و در تکمیل ادعایش، گفت: و اکنون که در مرحله جدیدی هستیم، در موقعیتی خواهیم بود تا پیش رفتن این تعامل را نیز طی روز‌های آتی، شرح دهیم.

پیشتر نیز «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا پس از خروج آخرین هواپیمای نظامی این کشور از کابل، مدعی شده بود که ایالات متحده به طالبان اعتماد ندارد، اما آماده است چنانچه طالبان پایبندی و مطابقت با منافع ملی واشنگتن داشته باشد، با این گروه همکاری کند.

بلینکن در ادامه ادعایش در این رابطه گفته بود: در آینده، تنها یک عامل بر هرگونه تعامل با دولتی به رهبری طالبان در کابل را اثرگذار خواهد بود و آن منافع ملی اصلی و مهم ما است.

وی همچنین افزود که چنانچه آمریکا بتواند با دولت جدید افغانستان به گونه‌ای کار کند که مطابق با منافع ملی واشنگتن باشد، این تعامل برقرار خواهد شد.

این در حالی است که «ذبیح الله مجاهد» سخنگوی طالبان نیز بامداد سه شنبه، با اشاره به پایان خروج آمریکایی‌ها گفت: ما خواهان روابط خوب با آمریکا و جهان هستیم. از روابط دیپلماتیک خوب با همه آن‌ها استقبال می‌کنیم.

اوایل بامداد سه شنبه (ساعت ۱۵:۲۹ به وقت واشنگتن معادل ۲۳:۵۹ به وقت تهران)، آخرین هواپیمای آمریکایی که حامل «راس ویلسون» سفیر آمریکا در کابل بود، از افغانستان خارج شد.

آمریکا و دیگر کشور‌های عضو ناتو در سال ۲۰۰۱ در پاسخ به حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده، به افغانستان حمله نظامی کردند و از آن زمان، حضور نظامی و اشغالگری آن‌ها در افغانستان ادامه داشته است.

وضعیت شهروندان افغانستان در جریان بیش از ۲۰ سال اشغال نظامی افغانستان از سوی نیرو‌های آمریکایی، نه تنها بهتر نشد، بلکه افغانستان همچنان با مشکلات زیرساختی بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند.