محمدعلی حوره چشم موسس گروه موسیقی «سیاوش» است که سال گذشته در جشنواره «همایون خرم» به همراه گروهش مقام نخست را کسب کرد و به سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر هم راه پیدا کرد. گفت‌وگویی با او داشتیم که می‌خوانید.
• ابتدا خودتان را معرفی کنید.
متولد سال 1381 هستم. از سن ده سالگی با ساز سنتور آشنا شدم و با حمایت‌های خانواده و به ویژه برادر بزرگترم در مسیری که علاقه‌مند بودم قرار گرفتم. آشنایی با ساز سنتور و ورود جدی من به دنیای موسیقی از نوجوانی آغاز شد و به واسطه مراوداتی که با استاد مجید کلاهدوز داشتم از تجربیات ایشان استفاده کردم و در کلاس‌های آقای حامد طاهری، امیر آرش قاسمی و محمد نادری هم شرکت کردم. سپس از سال 96 وارد هنرستان شدم.
• از کی گروه موسیقی تشکیل دادید؟
گروه «سیاووش» نزدیک به یک سال قبل از رفتنم به هنرستان شکل گرفت اما اعضای آن تغییر می‌کرد.
• چرا سیاووش؟
استاد محمدرضا شجریان در اوایل کارشان «سیاووش» تخلص می‌کردند چون پدرشان با خوانندگی ایشان موافق نبودند. من هم به دلیل ارادتی که به ایشان داشتم نام گروه را «سیاووش» گذاشتم. بچه‌های هنرمندی دور هم جمع شدند و ما گروهی تشکیل دادیم که در حال حاضر هفت عضو دارد. سرپرست و نوازنده سنتور من بودم، ویلون مهران علینقی‌زاده، کمانچه آقای فرهاد(هیوا) اسلامی، سه تار بنیامین کاشانی، خواننده صالح خطیبی و نوازنده تنبک آقای حمید شایان تبار و تارباس آقای علی انصاری لایین. خوشبختانه در ادامه با حمایت‌های جناب عاقل و راهنمایی‌هایشان و حمایت‌های بسیار باارزش جناب معینی ریاست هنرستان به جشنواره‌ها راه پیدا کردیم. در سال 98 در جشنواره «نوای خرم» مقام آوردیم.
• کمی درباره جشنواره «نوای خرم» بگویید. این چه جشنواره‌ای است؟
حدود شش سال قبل بعد از فوت استاد خرم، فرزندانشان این جشنواره را برگزار کردند که در تهران هم برگزار می‌شد. قطعاتی که در این جشنواره اجرا می‌شود باید از کسانی باشد که با استاد خرم هم‌دوره و هم‌سطح بوده‌اند. این جشنواره نوعی استعدادیابی است و برای رده سنی زیر 18 سال برگزار می‌شود.
• شما چطور در این جشنواره شرکت کردید؟
چهار ماه قبل از فراخوان جشنواره تمرین داشتیم و بعد در آن شرکت کردیم. قطعات را با راهنمایی استاد عاقل تنظیم کردیم و در جشنواره حاضر شدیم. در این جشنواره گروه سیاووش در گروه‌نوازی مقام برتر و نخست را کسب کرد. لحظه‌ای که مقام نخست را به گروه سیاووش دادند را نمی‌شود با کلمات توصیف کرد. بعد از این جشنواره دوباره از ما دعوت شد تا این بار در جشنواره فجر شرکت کنیم و همه ما شور و شعف خاصی داشتیم.
• گروه موسیقی داشتن در مشهد سخت است؟
سختی در این مسیر زیاد است. به ویژه وقتی می‌خواهی کار گروهی انجام بدهی. این کار به نظرم اراده و انگیزه‌های خیلی قوی می‌خواهد و ما چون عشق و علاقه‌مان موسیقی بود با وجود همه دشواری‌ها در این مسیر قدم گذاشتیم.
در نهایت باید تأکید کنم که خیلی خوشحالم در هنرستان موسیقی تحصیل می‌کنم و بی‌نهایت خوشحالم که شرایطی در مشهد فراهم شده تا نوجوانان علاقه‌مند به این هنر بتواننند در فضای علمی و آکادمیک رشته‌ای را که دوست دارند، بخوانند.
هنوز دو سال از تأسیس گروه سیاووش نگذشته است. فعالیت‌های ما بعد از مقام آوردن به مراتب جدی‌تر شده است. مدیریت محترم هنرستان گفته است که می‌خواهد آلبومی از هنرجویان تهیه و منتشر کند. از مدیر هنرستان تا مدرسان آن به ویژه جناب عاقل همگی حمایت‌هایی کرده‌اند که گروه ما به موفقیت‌هایی رسیده است.