توفان توییتری در اعتراض به بی‌سرنوشتی پناهجویان افغانستان در اندونزی؛ تقلا برای «شکستن سکوت شب تیره»

در شبکه اجتماعی توییتر کاربران در اعتراض به بی‌سرنوشتی پناهجویان افغان در اندونزی، کارزاری را به راه انداخته اند. این کارزار از سوی هنرمندان، خبرنگاران و فعالان حقوق بشری به پیش برده می‌شود.

به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، از دیروز به این طرف هشتگ «#HelpRefugees_Indonesia » به موضوغ در تویتر تبدیل شده و تاکنون بیش از 244 هزار بار تویت شده است.

داوود سرخوش، آوازخوان شناخته‌شده کشور در فراخوان این کارزار از کاربران خواسته که به این کمپین بپوندند تا «سکوت شب تیره بشکند».

او می‌گوید، هم‌صدایی و حساسیت کاربران می‌توانند جهان را متوجه وضعیت پناهجویان در اندوزی و سایر کشورها کند.

فرهاد دریا، از دیگر هنرمندان پرآوازه‌ کشور بی‌سرنوشتی پناهجویان و رسیدگی‌نشدن به پرونده‌های‌ آنان را «شرم بزرگ» برای جهان و سازمان‌های حقوق بشری دانسته است.

دریا با انتقاد از بی‌توجهی کشورهای مهاجرپذیر گفته است که بیش‌تر از یک دهه است که پناهجویان افغانستان در بی‌سرنوشتی مطلق به سر می‌برند و لای پرونده‌شان تاکنون باز نشده است. به گفته‌ این هنرمند کشور، در پی بی‌توجهی کشورهای مهاجرپذیر، پناه‌جویان با مشکلات روحی و روانی دچار شده‌اند. حتا او یادآور شده است که در جریان‌ سال‌های گذشته تعدادی از پناه‌جویان خانواده‌های خود را از دست داده‌اند و حدود ده تن نیز به دلیل بی‌سرنوشتی خودکشی کرده‌اند.

فرهاد دریا وضعیت پناه‌جویان در اندونزی را نگران‌کننده توصیف کرد و افزوده که آنان از خدمات اساسی چون بهداشت و آموزش محروم‌اند. او در نوار تصویری گفته است: «کودکان حق رفتن به مکتب را ندارند. مهاجرین اجازه‌ی کار، تحصیل و ادغام در محیط را ندارند. این طرز برخورد خاطره‌ی اردوگاه مرگ نازی در زمان هتلر را بیدار می‌کند.» از سوی دیگر دریا ادعا کرده است که دولت استرالیا سالانه مقدار زیادی پول را به اندونزی و بعضی سازمان‌های بین‌المللی می‌پردازد تا پرونده‌ی پذیرش پناه‌جویان بررسی نشود. او این مسأله را حقیقت تلخ خوانده است.
اهل ادبیات و خبرنگاران نیز به این کارزار پیوسته‌اند.

لطف‌الله نجفی‌زاده، از خبرنگاران مشهور کشور نیز با پیوستن به این کارزار، از پناهجویان افغانستان حمایت کرده است. او در توییتی نوشته است که اکنون وقت آن است که «گوانتاناموی پناهنده‌گان» در اندونزی تعطیل شود و به هزاران پناه‌جو از افغانستان و کشورهای دیگر، آینده‌یی با عزت داده شود.

عارف رحمانی، از اعضای مجلس نماینده‌گان حکومت پیشین نیز تأکید کرده است که بی‌سرنوشتی هزاران پناهجوی گیرمانده در اندونزی قلب هر انسان آزاده را به درد می‌آورد. او در صفحه‌ی فیس‌بوکش نوشته است که حالا وقت آن رسیده که جهان حامی حقوق انسان برای پناه‌جویان مظلوم چاره‌یی بیاندیشد.

اسد بودا، نویسنده در تویتی نوشته است: «مهاجرین در اندونزی هم قربانی ظلم و فراموشی مضاعف‌اند: هم قربانی ساختار ظالمانه‌ افغانستان‌ و هم قربانی ساختارِ ظالمانه‌ای دولت‌های‌مهاجرپذیر و ادارهٔ بین‌المللی مهاجرت.»

عارف مهدوی، خبرنگار تویتی کرده است: ««مهاجرین در اندونزی، به همکاری ما و شما نیاز دارند. به قدرت اعتراض باور داشته باشیم، در رسانه‌های اجتماعی با آنها همصدا شویم.»

اندوزی به برزخ پناهجویان شهره است. سال‌ها است که پناهجویان عمدتا افغانستانی در این کشور در بی سرنوشتی گیرمانده‌اند.

شماری از پناهجویان افغان در اندونزی در اعتراض به این وضعیت طی هفته‌های اخیر اعتصاب کرده و برخی از آن‌ها لب‌های خود را دوخته‌اند.

گزارش‌ها از اندونزی همچنین اخیرا حاکی از خودکشی و خودسوزی پناهجویان است.

دیدگاهتان را بنویسید