مسعود پزشکیان روز یکشنبه اول مهر عازم نیویورک شد تا ضمن حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به دیدار و رایزنی با مقامات سایر کشورها بپردازد. پزشکیان پس از سخنرانی در این مجمع و نیز سخنرانی در نشست سران میثاق آینده و دیدار با مقامات 15 کشور و سازمان بین‌المللی و حضور در جمع فعالین رسانه ای و مذهبی آمریکا روز پنجشنبه به تهران بازگشت.
اصلی‌ترین برنامه سفر پزشکیان، سخنرانی وی در مجمع عمومی سازمان ملل بود. پزشکیان به سیاق روندی که روسای جمهور پیشین داشتند یک بسته تکراری از سخنان همیشگی را ایراد کرد. از آموزه‌های دینی درباره وحدت، کرامت انسانی، صلح و ایات و روایات رحمانی به ویژه نامه امام علی به مالک اشتر تا حواشی برجام و این قصه دراز که اجرایی نشدن کامل آن تقصیر کدام کشور است؛ و نیز اشاره به جنایات اسراییل در فلسطین اشغالی.
عادت مالوف پزشکیان این است که در اکثر سخنرانی‌های داخلی خود، تاکید کند که دنباله‌رو و پیگیر اجرای سیاست‌های کلی ابلاغی رهبر است. وی سخنرانی خود در مجمع عمومی را نیز با یادی از رییس جمهور فقید، ابراهیم رییسی آغاز کرد. رییس جمهوری که به گمان بسیاری، نزدیکترین رییس جمهور تاریخ جمهوری اسلامی به رهبر آن بود. گویی که میخواست به مجامع بین‌المللی نیز تاکید کند علیرغم ریاست جمهوری یک چهره منتقد، در سیاست‌های کلی جمهوری اسلامی تغییر بزرگی ایجاد نخواهد شد.
پزشکیان با ذکر یک مقدمه تکراری که تقریبا در تمام سخنرانی های ادوار اخیر روسای جمهور ایران در مجمع عمومی بیان شده بود به استقبال مسئله برجام، تحریم‌ها و ایران‌هراسی رفت. اینکه ایران در طول تاریخ آغازگر هیچ جنگی نبوده است، همیشه متجاوزان را شکست داده و این آمریکا است که از آن سر جهان بیخ گوش ایران پایگاه نظامی ایجاد کرده است.
اما نکته متفاوت و تامل برانگیز سخنان پزشکیان، جاییست که وی به راه حل جنگ سوریه و اوکراین اشاره میکند. اکثر صداهایی که از ایران به گوش میرسید، حقانیت روسیه را تاکید میکرد و راه حل بحران اوکراین را در تسلیم شدن این کشور میدانست اما پزشکیان اشاره میکند که راه حل این موضوع را گفت و گو میداند و این جنگ فورا باید تمام شود.
یکی از واکنش‌برانگیزترین اشارات پزشکیان، نسبت دادن خروج از برجام به ترامپ به جای آمریکا بود. سخنی که دستمایه بیشترین انتقاد از وی از سوی جریان‌های تندرو و ضدآمریکایی داخل بود
پزشکیان که مشخصا با کمترین ارتباط چشمی با حاضرین از روی یک متن مکتوب مشغول سخنرانی بود در طول سخنرانی 13 دقیقه و 23 ثانیه ای خود، 15 بار مجبور به اصلاح اشتباهات کلامی خود شد و دو مرتبه نیز متوجه این اشتباهات کلامی نشد. وی در طول سخنرانی بدون هیچ فراز و فرودی و با کوچکترین تغییر در حالت چهره و صدای خود، از اشارات دست و بدن هم بهره ای نبرد. حتی زمانی که رییس مجمع را خطاب میکرد تنها اشاره وی، تغییر زاویه صورتش به سمت چپ یا راست بود. بی توجهی وی به زبان بدن در دیدار وی با امانوئل مکرون نیز مشهود بود. جایی که رییس جمهور فرانسه با حالتی خاص دستان خود را به نشانه این پیغام که بر اتاق گفت و گو سلطه دارد بر روی میز گذاشته بود و در مقابل پزشکیان دست های خود را به زیر میز برده بود. عملی که حاوی پیام ضعف و عدم سلطه است.
پزشکیان اما در سخنرانی کوتاه خود در نشست سران میثاق آینده، دو ابتکار عمل را صراحتا بیان کرد. یکی تهیه گزارشی جامع از از کشورهای قزبانی تحریم و دیگری اصلاحات فوری در ساختار حکمرانی و موسسات مالی بین‌المللی به منظور تضمین حضور کشورهای در حال توسعه در تصمیم‌گیری‌ها و هنجارسازی‌های جهانی
اعتمادساز