شفقنا افغانستان – در رزوهای اخیر عبدالسلام رحیمی، نماینده خاص اشرف غنی در امور صلح افغانستان پس از بازگشت به کشور با سرپرست وزارت امور خارجه طالبان و دیگر مقام های این گروه در کابل دیدار کرد که موجی از واکنش ها را در محافل سیاسی افغانستان درپی برانگیخت.
رحیمی یکی از حلقات نزدیک به حکومت پیشین افغانستان و فرد مورد اعتماد رئیس جمهور فراری کشور محسوب می شود که با بازگشت وی به کابل و استقبال طالبان، این گمانه زنی ها مطرح می شود که سقوط دولت اشرف غنی و تسلط طالبان بر افغانستان تبانی حکومت پیشین با طالبان را نشان می دهد و یک بار دیگر تمامیت خواهی و یکدستسازی قومیتی را در افغانستان نشان می دهد که با حذف دیگر اقوام در حکومت طالبان به این مهم دست پیدا کردند.
رحمتالله نبیل، رییس امنیت ملی حکومت پیشین در واکنش به بازگشت عبدالسلام رحیمی به کابل میگوید که بهزودی یکتعداد دیگری از «جمهوریتخواهان دروغین» را در آغوش «امارت» خواهیم دید.
رحمت الله نبیل
نبیل در توییترش نوشت که این خویشاوندی فکری حرف و حدیث تازهای نیست و نه هم به ارادهی خود اینها صورت میگیرد، بلکه استخبارات پاکستان در این راستا سخت مصروف است، تا اینها را با هم یکجا سازد.
عبدالسلام رحیمی
در همین راستا و بروز بحران اقتصادی در کشور محمدعیسی اسحاقزی رئیس کنگرس ملی افغانستان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شفقناافغانستان گفت: متأسفانه زیرساختهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در افغانستان نداریم و افغانستان کاملا وابسته به کمکهای خارجی بود. از همین سبب، به مجردی که کمکهای خارجی قطع شد کشور به سمت یک فاجعه بشری کشانده شد. ۹۹ فیصد مردم در فقر و گرسنگی و بیچارگی زندگی میکنند و یک فیصد دیگر افرادیاند که در ساختار دولت بیستساله افغانستان و بیشتر از سی سال تا چهل سال سهم گرفتند، بهخصوص بیست سال اخیر که کمکهای وافری به افغانستان صورت گرفت و همهشان غارت شد و به دست ساختارهای فاسد تنظیمی و مافیایی افتاد.
مشکل افغانستان ساختارهای ایدلوژیک افراطی و ساختارهای فاسد مافیایی داخلی و خارجی است
رئیس کنگرس ملی افغانستان گفت: طی بیشتر از چهل سال ساختارهای افراطی و ایدئولوژیک، بعدتر هم ساختارهای مافیایی افغانستان را به بیراهه بردند و ثروتهای مادی و معنوی آن را تقریبا نابود کردند. مشکل افغانستان در بیشتر از چهل سال، ساختارهای ایدلوژیک و افراطی است و ساختارهای فاسد مافیایی داخلی و خارجی که بیست سال در افغانستان بودند و تریلیون دالری را که از طرف جامعه جهانی به آدرس مردم افغانستان کمک شد غارت کردند. همین است که مردم افغانستان امروز در فقر به سر میبرند و از لحاظ اقتصادی در یک فاجعه بشری قرار دارند.
محاکمه افراد ساختارهای تنظیمی و مافیایی که افغانستان را به تباهی کشاندند حق مردم است
محمدعیسی اسحاق زی دربارهی بازگشت سلام رحیمی و امثال او به افغانستان گفت: اینها متهم هستند به غارت افغانستان و فساد بسیار گسترده و وحشتناک در سطح ملی و بینالمللی. همهشان متهم هستند و اگر قرار باشد عفو عمومی شامل حیاتشان باشد، اینها بهطور جدی مسئولیت دارند در برابر مردم افغانستان و پولهایی که کمک شده و یا از حساب مالیات مردم افغانستان غارت شده است.
دیدار عبدالسلام رحیمی با سرپرست وزارت خارجه طالبان
وضع بسیار دردناک امروز مردم افغانستان و میلیونها مهاجر و هزاران کشته و زخمی افغانستان همه محصول همین ساختارهای فاسد مافیایی بیست سال در افغانستان است که هم دین و هم قوم را وسیله ساختند و حتی دموکراسی و جمهوری را به تقلب بردند. اینها هم از لحاظ ملی و هم از لحاظ جهانی قابل محاسبه هستند. اینها دیگر هیچ اعتباری در عرصه جهانی هم ندارند و اقدام آنها طی بیست سال گذشته، به خصوص شش سال حکومت اشرف غنی، جز دامنزدن به اختلافات قومی و مذهبی و غارت مردم افغانستان دستاورد دیگری نداشت.
سرپرست طالبان یک عفو عمومی را اعلان کرده که هرکس میتواند برگردد و برخی از همو عناصر ساختار فاسد و مافیایی به افغانستان برمیگردند، خب اینها میتوانند که از لحاظ مسائل دولتی عفو انجام بدهند و کسانی را که مرتکب جنایت و غارت شدند عفو کنند، منتها مسئله حقالعبد را هیچکس عفو نمیتواند، این حق فردی است. هرکس که متضرر شده و به حیاتش تعرض صورت گرفته، به مُلکش یا به آزادیش تعرض انجام شده حق اعتراض دارد. ما مبارزه میکنیم آنها را در یک دادگاه بیطرف، عاقل و صادق به محاکمه بکشانیم؛ کسانی را که طی مدت زمان چهل سال و به خصوص در این سیسال آخر در ساختارهای تنظیمی آمدند و قوم و دین را وسیله قرار دادند و افغانستان را به ویرانی کشاندند و غارت کردند.
مردم افغانستان و جهان اشغال و تجاوز را نمیپذیرند
او گفت: ملت افغانستان در طول تاریخ نشان دادند که هیچ ابرقدرت و هیچ کشوری نتوانسته افغانستان را اشغال کند. اگر هم مداخله هم کرده و موقت تسخیر کرده نتوانسته به اشغال و غارت خود ادامه بدهد. از دوران چنگیز گرفته تا اسکندر مقدونی تا سه جنگ انگلیس و افغان و آمدن روسها و آمدن امریکاییها که ابتدا برای مبارزه با تروریسم و القاعده و بن لادن آمدند. بعد هم آمدن ساختارهای مافیایی و فاسد به داخل افغانستان که همه مشروعیت اینها را زیر سوال برد تا اینکه دیدید به شکل بسیار افتضاحآمیز بیرون شدند و یک وضعیت به وجود آمد که فعلا نه قانون اساسی افغانستان وجود دارد و نه هنوز یک دولتی که از طریق انتخابات به وجود بیاید. هنوز پارلمان و قوه قضائیهای که مشروعیت داشته باشد نداریم و بانکها خالی است. حالا هم کشورهای منطقه و هم نهادهای بیرون از منطقه فشار وارد میکنند که باز هم همو ساختارهای مافیایی و یا همو آجندای خود را داخل افغانستان بسازند و بتوانند به همو برنامههای غارت و تجاوز و اشغال خود ادامه دهند. به این عقیده هستم که این گپ دیگر امکانپذیر نیست؛ برای اینکه جهان هم حالی نمیپذیرد. در مجموع کشورهای دنیا اگر در یک طرفش ببینیم که ساختارهای متمایل به تجاوز و اشغالکردن است، در بخش دیگر آن کسانی هستند که برای آزادی مبارزه میکنند. در هر کشور ساختارهای مافیایی هم وجود دارد و ساختارهای آزادیخواه و مدافع عدالت و مدافع انسانیت و مدافع حقوق بشر هم وجود دارد.
سیاست عدم خشونت پالیسی ماست
رئیس کنگرس ملی افغانستان گفت: اتحاد کنگرس ملی در سطح ملی با شخصیتهایی است که مدافع آزادی و منافع ملی و حقوق بشر باشد و در سطح جهانی هم با کسانی است که به طور راستین معتقد به حاکمیت قانون، مردمسالاری و حقوق بشر باشند. ما در عرصه جهانی و منطقهای میتوانیم یک اتحاد سالم را در برابر غارتگران و متجاوزان و مفسدان انجام بدهیم.
کنگرس ملی افغانستان وقتی مجمع ملی خودش را سال ۲۰۱۳ در افغانستان دائر کرد تقریباً دو هزار نماینده از تمام استانها و ولایات افغانستان و بیشتر از پنجصدنفر پروفیسور و داکتر از داخل کشور آمدند و نیروهای کنگرس و اصول چندگانه «آزادی»، «منافع ملی»، «حاکمیت قانون»، «مردمسالاری واقعی» یعنی «دموکراسی» و «حقوق بشر» را انتخاب کردند. این اصول که از طریق چپ ایدلوژیک رادیکال و راست مذهبی افراطی فاسد نقض شده بود.
بنابر همین امر، کنگرس ملی تلاش دارد برای احیای این اصول در برابر چپ فاسد مافیایی که یکدیگر را به خاطر قدرت از بین بردند و کشتند و راست مذهبی که قوم و دین را وسیله ساختند و این چند اصل را نقض کردند مبارزه کند. پالیسی کانگرس ملی افغانستان این است که به شیوهی عدم خشونت مبارزه کنیم. برخورد ما کاملا توأم با رفتن به سوی یک اجماع ملی، به سوی یک وحدت ملی است. سیاست عدم خشونت در همه دنیا نتیجهاش بسیار مثبت بوده و ما به سیاستی که خون بریزد و انسان کشته شود توافق نداریم. شما در سرزمین هند و افریقا و بسیاری از کشورهای دیگر دنیا ببینید که با سیاست عدم خشونت توانستند بزرگترین استعمار را به زانو در بیاورند و بزرگترین دیکتاتورهای مستبد را شکست بدهند و راه آزادی و عدالت و انسانیت را به مملکت خود باز کنند.