رئیس اتحادیه بارفروشان با بیان اینکه تحریمهای داخلی، کمر حوزه کسبو کار و تجارت را شکسته است، گفت: سرمنشا تحریمهای داخلی، تحریمهای مدیریتی است. گروهی در تهران مدیر شده و به کارها مرکزیت دادهاند و اگر کسی بخواهد در استان و شهرها کاری کند، معمولا باید با آنها همدیدگاه باشد.
به گزارش اعتمادساز، حیدر ساکن برجی روز 21 اسفند در نشست هم اندیشی « 1400 با کارآفرینان» که به همت سرپرستی روزنامه اعتماد در خراسان رضوی و در محل هتل دیپلمات مشهد برگزار شد، افزود: اگر مشکلی در مسیر حرکتی یک کسبو کار قرار گیرد برای حل آن نه تنها روزها و هفتهها و بعضا سالها وقت به رفتو آمد و مکاتبات میگذرد بلکه در نهایت هم نتیجهای حاصل نمیشود.
وی تشریح کرد: اگر بخواهیم مشکلات اقتصادی را به تحریمها وابسته بدانیم دو بخش داخلی و خارجی وجود دارد که بخش خارجی آن مشخص است و فعالین اقتصادی در بخش خصوصی به خوبی نشان دادهاند که میتوانند این تحریمها را دور بزنند و در راسته منافع کشور، مصالح تجاری خود را پیش ببرند. در مواقعی که دست دولت بسته بود، بخش خصوصی به کمک آمده و معضلات و مشکلات را مرتفع کرده است. در مورد تحریمهای خارجی بحثی نیست، ما به اصولی پایبند هستیم و کشورهای ابرقدرت قصد سلطهجویی و تحمیل ایدههای خود را دارند اما ایستادگی میکنیم و از طرف مختلف هم منابع خود را در جهت مصالح کشور و مردم تامین میکنیم. در مورد تحریمهای خارجی نمیتوان کاری انجام داد، گرچه با توجه به مسائل تحریمی میتوان حوزه کاری خود را تعیین کرد اما ما در ساختار آن نقشی نداریم. قسمت دردآور، تحریمهای داخلی است که اثرات سو آن به مراتب بیشتر از تحریمهای خارجی است.
ساکن برجی خاطر نشان کرد: در چند ساله گذشته تا مرز خودکفایی در تولید شکر پیش رفتیم و این به این معناست که قابلیت تولید آن در داخل کشور وجود دارد اما اکنون وابستگی شدید به خارج از کشور و آن هم از راههای سخت برای تامین این محصول وجود دارد. سال گذشته مرغ را به کشورهای دیگر صادر میکردیم اما امسال مردم ما برای تهیه آن باید در صف بایستند و از طرفی تولیدکننده هم اوضاع خوبی ندارد.
وی افزود: دستورالعملهای خلقالساعه، ساختار کار بخش خصوصی را به هم میریزد و ما نمیتوانیم فردای کسبوکار خود را پیشبینی کنیم چه برسد به اینکه بخواهیم یک برنامه راهبردی برای خود تعریف کنیم.
رئیس اتحادیه بارفروشان مشهد یکی از مشکلات اساسی را دخالت دولت در مسائل مربوط به بخش خصوصی خواند و عنوان کرد: یک نمونه این امر، دخالت دولت در قیمتگذاری میوه در روزهای عید و تنظیم بازار است در حالی که با این کار و برای کاهش قیمت تنها برای سه روز، سه ماه باید تمام مصرفکنندگان میوه را با 35 درصد افزایش قیمت تهیه کنند. شما به عنوان مصرفکننده قضاوت کنید که در این چند سال از طریق طرح تنظیم بازار، آیا توانستهاند میوه باکیفیت و متناسب و مورد پذیرش مردم، ارائه دهند؟ بودجه بسیاری صرف این کار میشود اما واقعا چه کسانی از این موضوع منفعت میبرند؟ آیا این منافع به مردم میرسد؟
وی در پایان ابراز کرد: اولیت باید تمرکززدایی از تهران در حوزه مدیریت باشد و استقلال در تصمیمگیری در استانها اتفاق بیفتد؛ عدهای تنها خود را مدیر حساب میکنند و نمیگذارند که بخش خلاق، جسور و تصمیمساز وارد تصمیمگیری شده و در حوزه اقتصاد، فعالین اقتصادی وارد شده و مشکلات خود را حل کنند.