سوتیتر: در سال 1373گروهی از آستان قدس به خانواده ما آمدند و خبر دزدیده شدن مدالها و بازوبند را به پدرم دادند. آنها پرونده‌ای با چند عکس به پدرم نشان دادند که نشان می‌داد ویترین‌ها شکسته و مدالها به سرقت رفته است. بازوبند، چهل و پنج مدال، دو جام و یک بشقاب که ملکه ژاپن دستور داده بود تا عکس پدرم روی آن چاپ شود و تمام زندگی ورزشی پدرم از دست رفته بود
«یا امام‌رضا، اگر در این مسابقه بر تختی غلبه کنم مدالها و بازوبند پهلوانی‌ام را به تو اهدا می‌کنم». این جمله پهلوانی از پهلوانان ایران است که شاید کمتر ورزش‌دوستی شنیده باشد. احمد وفادار در سال ۱۳۳۱ در مسابقه نهایی کشتی پهلوانی در تهران مقابل جهان‌پهلوان تختی قرار گرفت. این پهلوان مشهدی در تهران غریب و دل‌شکسته بود که از امام‌هشتم درخواست کمک کرد و از معدود افرادی شد که در مقابل جهان پهلوان تختی به پیروزی رسید. با برد آن مسابقه پهلوان وفادار صاحب بازوبند پهلوانی شد و در سال ۱۳۳۷ به عهد خود وفا کرد؛ مدالها و بازوبند خود را به موزه آستان قدس رضوی بخشید.
مدالها و بازوبندی که سرقت شدند
گفت‌وگویی با پسر این پهلوان داشتیم و او درباره پدرش و داستان این مدالها گفت: «در سال 1331 پدرم با مرحوم تختی مسابقه داشت و چون غریب بوده به امام رضا می‌گوید که اگر مسابقه را ببرد مدالش را به موزه امام رضا تقدیم می‌کند. پدرم آن مسابقه را می‌برد و در سال 1337 بازوبند به همراه چند مدال و جام به موزه امام رضا اهدا می‌کند. او نخستین ورزشکاری هست که این کار را کرده است».
محمدرضا وفادار ادامه داد: پهلوان وفادار از سال 1337 تا سال ۱۳۴۶ کشتی می‌گرفت و تا سال ۱۳۷۰ هر چه مدال کسب کرد در خانه نگه داشت. سال 70 بار دیگر 45 مدال و اثر ورزشی را به موزه اهدا کرد. آن زمان یک ویترین در موزه به او اختصاص داده شد. از آن زمان تا انقلاب اسلامی این مدالها در ویترین بود ولی اوایل انقلاب به علت وجود عکس شاه مخلوع بر روی این مدالها، همه آنها و بازوبند پهلوانی پهلوان وفادار به خزانه موزه انتقال پیدا کرد.
بعد از انقلاب از صدا و سیما برای فیلم‌برداری به خانه ما آمده بودند و خواستند تا عکس شاه که بازوبند را به دست پدرم می‌بست از روی دیوار برداشته شود. پدر من به این جریان واکنش نشان داد و قبول نکرد. او گفت «این عکس افتخار من است که آن زمان شاه مملکت بازوبندی به دست من بسته است». آنها با قهر خارج شدند و فیلم‌برداری هم نکردند. از همان زمان این بحث مطرح شد که پدر من شاه‌دوست است. بعد گفتند حالا که او شاه دوست است چرا باید او را مطرح کنیم.
وی افزود: شش هفت ماه بعد از آن ماجرا در سال 1373گروهی از آستان قدس به خانواده ما آمدند و خبر دزدیده شدن مدالها و بازوبند را به پدرم دادند. آنها پرونده‌ای با چند عکس به پدرم نشان دادند که نشان می‌داد ویترین‌ها شکسته و مدالها به سرقت رفته است. بازوبند، چهل و پنج مدال، دو جام و یک بشقاب که ملکه ژاپن دستور داده بود تا عکس پدرم روی آن چاپ شود و تمام زندگی ورزشی پدرم از دست رفته بود.
این سرقت در حالی اتفاق می‌افتاد که اشیائی با ارزش مالی بالاتر از مدالها و بازوبند احمد وفادار در آن موزه قرار داشت. پدرم در جواب گفت: «من را بچه فرض کردید؟ در موزه‌‌ای که پرنده نمی‌تواند پرواز کند مدال‌های من به سرقت رفته است؟». او سپس گفت که مدالها دیگر به او تعلق ندارند و او آنها را به امام رضا هدیه داده است و حالا هم به هیچ کسی مظنون نیست. حتی این اتهام را وارد کردند که برادران من یعنی فرزندان پهلوان این مدالها را سرقت کرده‌اند که پدرم بسیار ناراحت شد.
بعد از این اتفاق، پهلوان سخت بیمار شد و در سال ۱۳۸۳ دار فانی را وداع گفت و این ماجرا از آن زمان تا امروز مسکوت ماند.
اسنادی که سرقت شد!
وفادار ادامه داد: از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۹۲ فقط سخن از اهدای مدالها بود تا اینکه یک گزارش مطبوعاتی در سال ۱۳۹۲ ماجرای به سرقت رفتن مدال‌های احمد وفادار را رسانه‌ای کرد. در آن زمان پیگیر ماجرای سرقت مدالها و بازوبند شدم و بعد از تحقیق و پیگیری متوجه شدم در اسناد و مدارک خزانه موزه آستان قدس رضوی هیچگونه اهدایی از طرف پدرم ثبت نشده است در حالی که رسید تمام اهدایی‌ها موجود است. به من گفتند نامی از وفادار نیست و دفتری در این باره وجود ندارد».
او تصریح کرد: «از حراست آستان قدس درخواست کردم پرونده سرقت را به من نشان دهند ولی مدارکی از سرقت مدالها و بازوبند در آنجا یافت نشد. در نهایت گفتند اصلا تا امروز سرقتی از این موزه صورت نگرفته است».
یک معمای حل نشده!
با بررسی مطبوعات استان مشاهده می‌کنیم که روزنامه‌ها و رسانه‌های مختلف تا به حال زیاد از اهدایی‌های احمد وفادار به موزه آستان قدس یاد کردند. در سال ۱۳۹۶ شمسی مجسمه پهلوان وفادار در مشهد ساخته شد اما جای مدالها و بازوبند او بر روی پیکر مجسمه خالی است که گویای داستان گم شدن مدالها و بازوبند احمد وفادار را هم نشان می‌دهد.
به گفته رئیس هیات کشتی خراسان رضوی، این هیات خواستار جایگاهی در‌موزه آستان قدس برای احمد وفادار شده اما پاسخی دریافت نکرده است.
سید مسعود ریاضی در این باره گفت: علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی ایران، در این باره مجدد از آستان قدس درخواست پیگیری کرد اما باز هم پاسخی نداشت.
این معما تا امروز حل نشده باقی مانده است و کسی نمی‌داند آیا مدالها دزدیده شده یا همچنان در خزانه خاک می‌خورد. چرا کسی از مدالها، بازوبند و حتی شخص پهلوان وفادار نمی‌خواهد یاد کند؟ وعده‌های تو خالی به خانواده وفادار و جامه عمل نپوشاندن به این وعده وعیدها تا کی ادامه خواهد داشت؟ اسناد و مدارک اهدایی‌ها کجاست؟
در پی اثبات ادعای محمدرضا وفادار در دو روز متوالی به موزه آستان قدس رفتیم و جویای حقیقت شدیم اما کسی پاسخگو نبود. مسئول دفتر رئیس موزه گفت: «ما تازه آمده‌ایم اینجا و زیاد خبر نداریم». پس از این واکنش به دنبال چهره‌های باسابقه در آنجا گشتیم و با سیدرضا شالفروشان، رئیس خزانه‌داری کل آستان قدس تماس گرفتیم. او گفت: «ما اجازه مصاحبه نداریم و باید برای این موضوع از اداره نذورات اجازه بگیرید.» اجازه نذورات به ما داده نشد و هیچکس در موزه آستان قدس حاضر نشد در این باره مصاحبه کند.
گفتنی است پسر پهلوان اسناد و مدارک اهدای مدالها و بازوبند پهلوانی پدرش را به دفتر نمایندگی روزنامه اعتماد در مشهد ارائه داد و تصویری از این اسناد در آرشیو مجموعه موجود است که برخی از آنها در این گزارش منتشر شده است.
